Ο Γιάννης Νιάρρος μίλησε στον δημοσιογράφο Βλάση Κωστούρο και στο ένθετο "Κ" της Καθημερινής της Κυριακής, αναφερόμενος στην πορεία του στο θέατρο αλλά και στην περίοδο που είχε σκεφτεί να ακολουθήσει έναν διαφορετικό επαγγελματικό προσανατολισμό.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε αρχικά για την απόφασή του να συμμετάσχει στην παράσταση "Παίχτες" λέγοντας πως "Για μένα η επιτυχία ήταν μια προσωπική νίκη. Ήμουν στη φάση που είχα κάνει ορισμένες επιτυχημένες δουλειές, το "Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα", το "Στέλλα κοιμήσου". Μπορούσα να "επιλέξω" θεωρητικά το τι θα κάνω μετά. Αν θα πάω μ’ έναν γνωστό σκηνοθέτη, αν θα κάνω έναν ρόλο ρεπερτορίου. Είπα να κάνω κάτι με τους φίλους μου".
Όσον αφορά την απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική, ο Γιάννης Νιάρρος σημείωσε ότι "Ηθοποιός ήθελα να γίνω πάντα. Πέρασα από τη φάση που ήθελα να πάω να σπουδάσω στην Αμερική, να γίνω οικονομολόγος, να βγάζω πολλά λεφτά, κυρίως γιατί τότε ήθελα να τα φτιάξω με μία συγκεκριμένη κοπέλα. Μετά είδα τον ρεαλισμό. Πιο μικρός ήθελα να γίνω και πληροφορικάριος. Τώρα νομίζω ότι θα ήθελα να είμαι μόνο μουσικός. Αλλά δεν πιστεύω πως έχω το ταλέντο να βγω δυναμικά εκεί".
Προσέθεσε μάλιστα ότι "Το ηθικό δίδαγμα είναι πως όσο μεγαλώνεις όλο και κάτι θα σου βρωμάει. Δεν υπάρχει τίποτε απολύτως αγαπημένο. Αυτό το νιώθω πολύ τώρα στα τριάντα. Παλιά όλα ήταν χαοτικά, μπερδεμένα, ανήσυχα. Τώρα τα έχω αποδεχθεί όλα".