"Το Twitter είναι για όσους έχουν, δεν είναι όλοι οι Έλληνες"

O Kωνσταντίνος Αντωνάτος συνδέει την "προφητική" φράση της Ελένης Μενεγάκη με το ιδιαίτερο εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής.

Ήρθε η ώρα να πεις αντίο στο αυγό του Twitter

Το αποτέλεσμα των εκλογών, πέρα από απρόσμενο ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους για τη μία παράταξη, για τους πιο απαισιόδοξους για την άλλη, ήταν και κομβικής σημασίας για τα μηνύματα που περνούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Με μία εύκολη, γρήγορη ανάγνωση, ακόμα και τώρα στο twitter, θα καταλάβει κανείς πως επικρατούσα άποψη είναι αυτή που είναι αντίθετη με την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ψήφισαν. Αυτό λοιπόν δείχνει την ιδιαίτερη σημασία που έχει το "μικροκλίμα" που δημιουργεί το twitter ως προς τις τάσεις, τα εύκολα συμπεράσματα, ακόμα και προς την προπαγάνδα.

Ας φύγουμε όμως από το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που -τις περισσότερες δικαίως- οι χρήστες του twitter αλλά και εν γένει των SoMe σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης για μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, όπως το κύμα αποκαλύψεων για το #MeToo. Κάθε τόσο έρχονταν στο φως αποκαλύψεις για ένα νέο πρόσωπο που οδηγούσαν σε βαρύτατες κατηγορίες. Η τάση στο twitter ήταν το λαϊκό δικαστήριο, η άμεση και παρεμβατική καταδίκη των φερόμενων ως ενόχων για καθετί που θα μπορούσε να τους αποδοθεί. Λένε πως βίασες; Ένοχος. Λένε πως παρενόχλησες; Ένοχος. Λένε πως φταίει ο Μητσοτάκης για τα πάντα; Ένοχος. Λένε πως φταίει ο Τσίπρας; Ένοχος. Γενικά ό,τι λέγεται για το twitter ισχύει. Με αυτό τον άξονα το twitter δημιουργεί ένα μικρό του "μικροκλίμα" λεκτικού λιθοβολισμού που σου δίνει την αίσθηση πως κάθε έμβιο ον γύρω μας συμφωνεί με την επικρατούσα άποψη εντός του μέσου.

Ο προβληματισμός μου αυτός πρόσφατα με έκανε να ανασύρω ένα σχόλιο της Ελένης Μενεγάκη για το twitter. "Το Twitter είναι για όσους έχουν, δεν είναι όλοι οι Έλληνες" είχε πει η διάσημη παρουσιάστρια στην Ελιάνα Χρυσικοπούλου, που το είχε φέρει ως παράδειγμα μέτρησης της τάσης της κοινής γνώμης. Το τυχαίο, μια διόλου μονοδιάστατο, σχόλιο της Ελένης μού καρφώθηκε στο μυαλό. Είπε μια αλήθεια που κανείς δεν τολμούσε να πει στην τηλεόραση. Το twitter απευθύνεται στους χρήστες του, δεν είναι μετρήσιμο δείγμα της κοινωνίας μας. Και ως τέτοιο μέσο πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Με λίγα λόγια ό,τι λέγεται στο twitter δεν είναι ενδεικτικό δείγμα της στάσης του κόσμου απέναντι στα γεγονότα. Μη ξεχνάμε πως εντός του ίδιου μέσου, αναπτύχθηκαν από fake news μέχρι και επικοινωνιακοί διασυρμοί δημοσίων προσώπων. Και εν προκειμένω δεν μιλώ για πρόσωπα που νομικά ή κοινωνικά ενεπλάκησαν με κοινωνικά σκάνδαλα. Μιλώ και για πιο αθώα πρόσωπα, που βρέθηκαν στον ανεμιστήρα της λάσπης του twitter. Είτε αυτό το πρόσωπο ήταν ο Λιάγκας για το ατόπημά του, είτε η Τσιμτσιλή για μια της ατάκα, είτε η Καινούργιου. Είτε και η ίδια η Μενεγάκη για άλλους λόγους και μια φήμη ανά περιόδους.

Με λίγα λόγια, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε όσοι ανασαίνουμε στον άυλο πλανήτη του Διαδικτύου τον τρόπο που φιλτράρουμε τις ειδήσεις, τα συμπεράσματα, τις αντιδράσεις και τις τάσεις των χρηστών του twitter. Είναι μια μικρή, σχεδόν εσωτερικής καύσης, ομάδα. Καμία σχέση με το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Είναι ώρα να το εμπεδώσουμε.