*Aide-mémoire: συντομευμένο κείμενο που επιτρέπει σε κάποιον να έχει μια γενική εικόνα ορισμένων γνώσεων
Καλησπέρα, καλησπέρα.
Φινάλε σήμερα για τα περισσότερα προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης. Και ο καθένας έδειξε το "ποιόν" του, ομολογώ. Ορισμένες φορές κουράστηκα και από την τόση αυτοαναφορικότητα, που κατάλαβα γιατί μια μεγάλη επιτυχία δεν αποτιμάται σε μια σημαντική επιτυχία. Μπορεί να κάνεις 80% και να είσαι η ντροπή της τηλεόρασης. Μπορείς να κάνεις 8% και να σου λένε "τι ωραία εκπομπή". Εύχομαι οι περισσότεροι να παλεύουν για τη δεύτερη εκδοχή ή ακόμα και αν τους συμβεί η πρώτη, να μην ήταν συνειδητή επιλογή. Γιατί δόξα τω Θεώ, υπάρχουν πάρα πολλές φορές αφορμές και ευκαιρίες να αποτελέσεις τη ντροπή της ελληνικής τηλεόρασης.
Για ακόμα μία χρονιά θέλω να ξεχωρίσω 4-5 εκπομπές που ένιωσα πως άφησαν έναν πραγματικά θετικό στίγμα στην ελληνική τηλεόραση. Ανάμεσα σε αυτές είναι σίγουρα η "Ελένη". Ό,τι και αν έγινε φέτος εκεί, δεν υπήρξε φορές που η εκπομπή φθήνυνε τη ματιά της απέναντι στα γεγονότα. Η επιτυχία της σεζόν ανήκει στη Σταματίνα Τσιμτσιλή και το "Happy Day" που της ήρθαν ουρανοκατέβατα 40άρια που ούτε και η ίδια δεν περίμενε. Χωρίς τα επικά ποσοστά τηλεθέασης αλλά στην ίδια κατηγορία είναι και το "Στούντιο 4", όπως και το "Πρωίαν σε είδον". Σε όμοια τροχιά και το "Καλύτερα δε γίνεται" της Ναταλίας Γερμανού. Εν ολίγοις, σε όλη την ελληνική τηλεόραση άξιζε να ανοίξεις την οθόνη σου για αυτές τις 5 εκπομπές.
Αποψάρα μου! Κι ας περισσεύει, όπως διάβασα κάπου πρόσφατα. Δεν πειράζει, από τον ίδιο πάγκο ψωνίζουμε όλοι. Σημασία έχει να διαλέγεις το φρούτο που δεν έχει σκουλήκι.
Η σεζόν αυτή μας έμαθε πως υπάρχει κι άλλη οδός, να γίνονται τα πράγματα αλλιώς. Για παράδειγμα, το "MasterChef" ήταν ένα εξαιρετικό reality που δε ξέφτισε, δεν βάρυνε, δεν σάρωσε, δεν απέτυχε. Μπήκε στη μάχη, έκανε σημαντικά νούμερα, ικανοποίησε το κοινό και ολοκληρώθηκε. Υγιής κύκλος ύπαρξης τηλεοπτικού προγράμματος.
Η Ναταλία Γερμανού πήγε στον Γιώργο Λιάγκα και ουσιαστικά αποκάλυψε τι πρόκειται να δούμε απέναντί της. Ο Κώστας Τσουρός, λογικά, έρχεται με ένα μίνι Λιάγκειο πρόγραμμα απέναντί της. Αυτή είναι μια πραγματικά ενδιαφέρουσα παράμετρος, που δεν την είχα προβλέψει. Αν δεν κάνεις gossip, απέναντι στο σκεπτόμενο lifestyle της Ναταλίας, μπορεί και να επιβιώσεις.
Θα έχει πλάκα η σεζόν, ούτως ή άλλως -εξαιρουμένων 10-15 ανθρώπων, όλοι κωμικοί μου φαίνονται. Ίσως γι' αυτό δεν ανθίζουν οι κωμωδίες πια στο prime time, έχουμε το υπόλοιπο ως κωμικό reality στις ζωντανές εκπομπές. Υπάρχουν και τα cartoons, αλλά εκεί εγώ γυρνώ την πλάτη.
Πάμε στα ωραία, το "Μαύρο Ρόδο" μπορεί να σάρωσε όλη τη σεζόν, ωστόσο το φινάλε ήταν ολόσωστο. Με όλα τα κλισέ μιας σινιέ σαπουνόπερας, με όλες τις μουσικάρες του Θεοφάνους, με τον Ταμπακάκη να 'ναι πιο ωραίος και φινετσάτος και από Royal στο Ascot, ακόμα και την ώρα που τον έχει παρατήσει η τύχη του. Μπράβο που κατάφεραν να κρατήσουν τόσο ψηλά μια τόσο κλισέ σειρά.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να παραδεχθούμε πόσο καλή ηθοποιός είναι η Ελένη Καρακάση. Ουσιαστικά την πρωτοείδα σε μεγάλο ρόλο στις "Άγριες Μέλισσες", την είδα και σε τελείως κόντρα -στα τηλεοπτικά της- ρόλο στους "Άνδρες με τα όλα τους" και τώρα αυτό. Μπράβο σε αυτή τη γυναίκα, της αξίζει το χειροκρότημα.
Τώρα συγκίνηση για τον Λιάγκα, την Καινούργιου, τη Μενεγάκη, την Τσιμτσιλή, την Ελεονώρα και όλους τους συνήθεις υπόπτους του καθημερινού προγράμματος, δεν θα δεχθώ. 15 Σεπτέμβρη θα 'ναι υπέρλαμπροι πίσω στα πόστα τους, δείτε τους στο instagram. Εμείς τα λέμε από Δευτέρα.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino