Σε μία σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη ο Νίκος Καρβέλας μίλησε στη Νίκη Λυμπεράκη και τη "Μεγάλη Εικόνα" με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του "Νοοσοφία".
Ο γνωστός συνθέτης, τραγουδιστής και συγγραφέας αποκάλυψε αρχικά το λ΄όγο που δεν επιθυμούσε να δίνει συνεντεύξεις τόσα χρόνια. "25 χρόνια που μου έλεγαν να μιλήσω, δεν υπήρχε λόγος. Τώρα υπάρχει λόγος! Η σχέση μου με τους δημοσιογράφους ήταν εμπόλεμη. Αλλά ο λόγος που ήθελα να μιλήσω live δεν ήταν αυτός. Ένας άνθρωπος που έχει οστικές δυνάμεις, όταν του λένε ότι θα το πετσοκόψουμε αυτό αρνείται να το κάνει" ανέφερε στη δημοσιογράφο.
Μιλώντας για την εμπειρία του στη νομική και τις δικαστικές αίθουσες, ο Νίκος Καρβέλας αποκάλυψε το λόγο που σύντομα εγκατέλειψε το συγκεκριμέν επάγγελμα: "Είμαι απόφοιτος Νομικής. Έχω ασκήσει δικηγορία για μερικά λεπτά. Θυμάμαι όταν πήγα πρώτη φορά στο δικαστήριο αισθάνθηκα περίεργα ρευματικά κύματα να με περιλούζουν... Πήγαινα να δω τι γίνεται και έβλεπα αυτό που λέγεται στην ελληνική γλώσσα Δικαιοσύνη. Τα βλέμματα των ταλαίπωρων να βρουν το δίκιο τους και δεν τους άφηναν, υπήρχε μια δικτατορία που ευτελίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Όποια αίθουσα και αν άνοιγα, έβλεπα αλαζόνες στις έδρες που τους φερόντουσαν σαν να ήταν σκουπίδια. Δεν μου άρεσε. Θα ήθελα να ήμουν ένας καλός δικηγόρος. Μετά έμαθα ότι δικηγορία είναι η Τέχνη της εξαπάτησης του δικαίου. Ο κανόνας είναι ότι οι δικηγόροι εξυπηρετούν την αδικία!"
Επιπλέον, αναφέρθηκε και στο έργο που έχει αφήσει πίσω, επισημαίνοντας ότι ποτέ δεν είχε μία τέτοια πεπείθιση. "Δεν με ενδιέφερε ποτέ τι θα αφήσω πίσω μου. Ό,τι κάνει κάθε άνθρωπος το κάνει επειδή αυτό τον διατάζει ο εγκέφαλός του να κάνει. Είμαι έρμαιο αυτού του πολυοργάνου. Από μικρό παιδί με έκανε ό,τι ήθελε. Τώρα θα αισθανθείς ηδονή γράφοντας ποίηση. Εγώ σιχαίνομαι την ποίηση".
Ο δημοδιλής τραγουδιστής και συνθέτης μίλησε και για την είσοδο της μουσικής στη ζωή του λέγοντας ότι είναι τυχερός για το χάρισμα που του έχει δοθεί. Ωστόσο αποφάσισε να εξιστορίσει ην μουσική του πορεία μέσα από μια παιδική του εμπειρία με μια ξαδέρφη του. "Μέναμε στον Πειραιά όταν ήμουν πιτσιρικάς και δεν είχαμε λεφτά. Θυμάμαι ότι ήμασταν φτωχοί. Επισκέφτηκα το σπίτι ενός θείου μου στο Παλαιό Φάληρο. Νόμιζα ότι ο κόσμος είναι τα Ταμπούρια. Μια πάρα πολύ άσχημη οπτικά περιοχή. Ξαφνικά με πήγαν σε μια βίλα στο Παλαιό Φάληρο και θυμάμαι να έχω πλακώσει στο ξύλο μια ξαδελφούλα μου που έμενε σε αυτό στο σπίτι. Όταν με ρώτησαν γιατί, είπα γιατί θέλω κι εγώ να έχω. Βγήκε αυθόρμητα ταξικό μίσος. Στα 5 μου. Ήθελα κι εγώ να έχω τέτοιο σπίτι" δήλωσε και συνέχισε ειδικότερα προς τη μουσική.
"Αισθάνομαι την τύχη για το χάρισμα που έχω στη μουσική, χωρίς να έχω χύσει ιδρώτα για να τη διδαχτώ. Διαβάζοντας νομίζω τα βιβλία που έχω διαβάσει, νομίζω ότι πρέπει να έχω μια βλάβη στον δεξί κροταφικό λοβό και δεν μπορώ να καταλάβω τα σύμβολα. Τα τραγούδια δεν τα γράφω. Τα παίζω. Το αν αρκεί η χαρισματικότητα ή δεν αρκεί δεν το αποφασίζω εγώ, το αποφασίζει ο εγκέφαλος. Ο πόνος για την κατάκτηση ονομάζεται ηδονιστική αποφόρτιση. Είμαι χαρισματικός σημαίνει ότι βρήκα στις τσέπες μου πράγματα που δεν μου ανήκουν. Και ποιος τα χάρισε; Η φύση".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
